کتاب عمو سام من

عمو سام من بی‌شک یکی از بهترین نمونه‌های نمایشنامه‌های موسوم به طیف زبان‌محور است که از دهۀ 80 به بعد در تآتر امریکا نمودی چشمگیر داشته‌اند. نمایشنامه ساختاری سورئالیستی و پازل مانند دارد که بر اساس تصادف و دور باطل بنا شده است. در این نمایشنامه که شباهت زیادی با نمایشنامه‌های ابزورد دارد، ارتباطات چند لایه‌ای بین شخصیت‌ها ایجاد می‌شود و آدم‌هایی بیگانه ناگهان در کنار هم قرار می‌گیرند و بدون اینکه توجه یکدیگر را برانگیزند از کنار هم عبور می‌کنند. بعد تآتری نمایشنامه‌ها و ویژگی‌های سبک‌پردازانه و ضدساختارارسطویی، جنکین را در کنار مکولمن و اریک اورمایر جزو نمایشنامه‌نویسان جدید و متفاوت امریکا قرار داده‌است.