کتاب فروید و صحنه نوشتار

این کتاب، ترجمه بخشی از «نوشتار و تفاوت» یکی از آثار مهم دریداست. او سیر و تحول فکری فروید را در دو مقاله او با عنوان های «پروژه» و«یادداشت بر صفحه جادویی» بررسی می کند. دریدا در این بررسی نشان می دهد که فروید چگونه با تغییر استعاره های نوشتاری، ذهن را به متن نوشتاری تشبیه می کند. فروید در این مسیر، به دنبال توصیف ذهن بود. این روانکاو معتقد بود تبیین علمی حافظه به تبیین علمی ذهن منجر می شود. او از نورون های حفظ گر آغاز می کند تا به «مدل اپتیکی» که ذهن را به آن تشبیه می کند، برسد. فروید پس از این مرحله، دستگاه نوشتاری را مطرح می کند که بهترین استعاره برای تشبیه ذهن به آن است. تاکید فروید بر نوشتار به نظر دریدا جالب رسید و دریدا بر همین اساس، فروید را متعلق به سنت متافیزیکی غرب دانست.