قورتش بده 1

یک شهر بود، همه چیز سرجایش بود. اما از یک روز… شهر کم کم عوض شد و هر روز خلوت و خلوت و خلوت تر می شود، یکی دارد همه چیز را قورت… قورت… قورت می دهد. این قورتش بده است. هشت سالش است. او می تواند هر چیزی را قورت بدهد، هرچقدر بزرگ باشد، هرچقدر دور باشد. قورتش که داد پووووووف… آن را بالا می آورد روی کاغذ و چیزی که قورت داده، عکس برگردان می شود…