کتاب له و علیه ویرایش

آنچه در کتاب حاضر گرد آمده است، ماحصل حضور نویسنده در محیط نشر ایران است؛ اعم از سازمان های دولتی، ناشران خصوصی و مطبوعات ادبی. قالب نوشته هایی را که در فصل اول کتاب، له و علیه ویرایش، آمده است، احتمالا بتوان جستار خواند. در این نوشته ها خاطرات و تجربیات و شنیده ها و دریافت ها و آموخته های نویسنده به هم آمیخته اند. در اولین جستار این فصل، «ویرایش و روشنفکری»، نویسنده تاریخچۀ ویرایش در ایران را می کاود تا نسبت ویرایش با روشنفکری را دریابد. او در فصل دوم، از عرصۀ نظر، که بر فصل اول سایه داشت، به عرصۀ عمل گام نهاده است. نوشته های این فصل یادداشت های یک ویراستارند و لذا خصلت تجربی و کاربردی بیشتری دارند. در فصل سوم، از سیمای سه تن از ویراستاران معاصر خطوطی رسم شده است: احمد سمیعی (گیلانی)، ابوالحسن نجفی، علی صلح جو. این فصل «پرتره ها» نام دارد و هدف نویسنده آن بوده است که مخاطب بتواند با خواندن این تک نگاری ها تصوری عمومی از سبک و روحیۀ کاری این سه تن پیدا کند.