کتاب نشانه شناسی فرهنگی

برخلاف رویکرد سنتی در نشانه شناسی، که صرفا بر ساختار متن متمرکز بود و به عبارتی رشته ای بود انتزاعی که به کردوکارهای واقعی جهان ربطی نداشت، رویکردی که در این کتاب با عنوان «نشانه شناسی فرهنگی» مطرح می شود در پی مطالعه فرایندها و رویه هایی است که معنا با کثرت زبانی اش درون آن ها وجود دارد. هر چند آغاز این رویکرد با منظر متن گراست، اما ابزارهای نظری و روشی در اختیار دارد که می توان «معنا در عمل» یا رویه های فرهنگی و اجتماعی را که برای مدیریت معنا به کار می روند، مطالعه کند.