کتاب پنجاه کلمه برای باران

از اولین رمان نویسنده آشا لمی، رمانی فراگیر و دلخراش در مورد تلاش یک زن جوان برای پذیرش در ژاپن پس از جنگ جهانی دوم. کیوتو، ژاپن، 1948. “اگر یک زن هیچ چیز دیگری نمی داند، باید بداند که چگونه سکوت کند. … سوال نکنید. مبارزه نکنید. مقاومت نکنید.” چنین است اولین درس نوریکو “نوری” کامیزا هشت ساله. او نمی‌پرسد که چرا مادرش تنها با این کلمات پایانی او را رها کرده است. او با حبس خود در اتاق زیر شیروانی املاک امپراتوری پدربزرگ و مادربزرگش مبارزه نخواهد کرد. و او در برابر حمام های شیمیایی سوزاننده ای که روزانه دریافت می کند تا پوست شرم آور خود را روشن کند، مقاومت نمی کند.