کوراوغلو و کچل حمزه

داستان «کوراوغلو و کچل حمزه» یکی از داستان های «صمد بهرنگی» است که در تابستان سال 1347 منتشر شد. این اثر به تأثیر از داستان پهلوانی های کوراوغلو که مربوط به دوران شاه عباس است به نگارش درآمده است. شخصیت کوراوغلو در داستان «کوراوغلو و کچل حمزه» به نوازندگی و خوانندگی علاقه دارد و با سازش به مراسم های عروسی و جشن می رود. این شخصیت بازتابی از دوره ای از تاریخ ایران است که سیماهای حماسی آذربایجان از ساز و سوز عاشق ها و بر پایه ی قهرمانان واقعی و حوادث اجتماعی بیرون آمده است. «صمد بهرنگی»، نویسنده ی ترک زبان ایرانی درباره ی این داستان گفته است: «آن چه در داستان مطرح شده است به خوبی نشان می دهد که داستان کوراوغلو به راستی بر اساس وقایع اجتماعی و سیاسی زمان و مخصوصا با الهام از قیام جلالی لر خلق شده است. نام شهرها و روستاها و رودخانه ها و کوهستان ها که در داستان آمده، هر یک به نحوی مربوط به سرزمین و شورش جلالی لر است… بندبند حماسه ی کوراوغلو از آزادگی و مبارزه و دوستی و انسانیت و برابری سخن می راند. دریغا که فرصت بازگویی آن همه در این محضر نیست. این را هم بگویم که داستان کوراوغلو، درعین حال از بهترین و قوی ترین نمونه های نظم و نثر آذری است و تاکنون 17 بند از آن جمع آوری شده و به چاپ رسیده که در آذربایجان، در تراز پرفروش ترین کتاب هایی است که به زبان آذری طبع شده است.»