کورش پارسی، پسر کمبوجیه که در ایلات پارس می زیست، توانست با پیروزی بر سپاهیان آستیاگ، آخرین پادشاه ماد، به عمر این سلسله خاتمه دهد و دومین سلسلۀ ایرانی را تأسیس کند که بعدها به نام هخامنشیان مشهور شد. دوران کودکی او در افسانه فرو رفته اما حکومتی که تشکیل داد یکی از بزرگ ترین امپراتوری ها در دنیای آن روز بود. ویژگی برجستۀ کوروش نسبت به فرمانروایان و پادشاهان هم عصرش انسانیت او و سیاست های مذهبی وی نسبت به سایر اقوام بود. هر قومی مجاز بود آیین ها و آداب و رسوم ملی و مذهبی خود را آزادانه به جا آورد. نگارنده در پژوهش حاضر به زندگی و اقدامات این شخصیت ایرانی می پردازد و دوران زندگی وی را از زمان تولد تا مرگ بر پایۀ سال شمار تاریخی و اقدامات پادشاه هخامنشی بررسی می کند. وی معتقد است که کتاب وی نه تاریخ است و نه داستان تاریخی. در کتاب کوشش شده در عالم خیال به عصر کوروش سفر شود، با این وجود شخصیت های کتاب همه واقعی و وجود تاریخی داشته اند، همچنین روند رخدادها همان است که در تاریخ باقی مانده است. نویسنده مقایسه هایی میان کوروش، د اریوش و اسکندر انجام می دهد و در پایان معتقد است هرچند امپراتوری هخامنشیان به دست اسکندر مقدونی و پس از حدود دویست سال از بین رفت، اما در نهایت آن شاهنشاهی که در این سرزمین ادامۀ حیات داد، شاهنشاهی ایران بود نه مقدونیه.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.