گل سرخ با هر نام دیگر

صرف این که بگوییم یک متن به‌واسطه‌ی امکانات بالقوه‌اش سبب تأویل‌های نامحدود می‌شود، به آن معنا نیست که تأویل اصولاً مقصود و هدفی نداشته باشد. صرف این که گفته می‌شود یک متن به لحاظ ظرفیت‌های پنهانش پایان‌ناپذیر است، به آن معنا نیست که هر نوع کنش تأویل الزاماً راه به جایی ببرد و درست از کار درآید. من در این زمینه معیاری پوپری‌مانند درباره‌ی مغالطه ارائه داده‌ام که بر مبنای آن، اگرچه تشخیص یک تأویل مناسب امری دشوار است و نمی‌توان از میان دو تأویل در مورد یک متن، یکی را برتر شمرد، اما امکان تشخیص تأویلی که آشکارا غلط، بی‌ربط و دور از ذهن است، همواره وجود دارد.
…
کتاب تا به امروز باصرفه‌ترین، انعطاف‌پذیرترین و راحت‌ترین وسیله برای انتقال اطلاعات با کمترین هزینه‌ی ممکن بوده است. کامپیوتر و پیام‌های مربوطه همواره جلوتر از بشر حرکت می‌کنند در حالی که کتاب، همراه و همپای اوست.