کتاب یک داستان محشر

پدربزرگ روانداز را برداشت این ورش کرد آن ورش کرد و همان طور که قرچ قرچ قیچی می زد، سوزن اش فرو می رفت و در می شد، فرو می رفت و در می شد، می گفت: «هو…م م م. از این رو انداز فقط به اندازه ای مانده که ازش یک … چی درست کنم؟ … یک کت محشر!” … » ولی ماجرا به این جا ختم نمی شود و همچنان ادامه دارد. با بزرگ تر شدن جوزف کت تبدیل به یک جلیقه محشر، یک کراوات محشر، یک دستمال محشر و سرانجام یک دکمه ی محشر می شود و بعد هم گم می شود. در صفحه پایانی داستان جوزف که از گم شدن دگمه ناراحت است در مدرسه تصمیم می گیرد که از دکمه گم شده یک داستان محشر بسازد. با خواندن آخرین صفحه فوئب گیلمن از مخاطبان دعوت می کند تا دوباره به ابتدای کتاب برگردند و ماجراهای دیگری را که در همسایگی خانواده جوزف روی می دهد پی بگیرند. داستانی که در تمام طول کتاب به طور موازی و از طریق تصاویر روایت می شود و وبه طور ضمنی مسئله ی ارتباط همه ی موجودات زنده با یکدیگر را به بچه ها یادآوری می کند.