And then there were none و سپس هیچ کس نبود

اول، ده نفر بودند – مجموعه ای کنجکاو از غریبه ها که به عنوان مهمان آخر هفته به جزیره خصوصی کوچکی در سواحل دوون احضار شده بودند. میزبان آنها، یک میلیونر عجیب و غریب که برای همه آنها ناشناخته است، در هیچ کجا یافت نمی شود. تنها چیزی که مهمانان مشترک دارند، گذشته شیطانی است که حاضر نیستند فاش کنند – و رازی که سرنوشت آنها را مهر و موم خواهد کرد. برای هر یک برای قتل مشخص شده است. یک قافیه معروف مهد کودک در هر اتاق عمارت قاب شده و آویزان شده است:

“ده پسر کوچولو بیرون رفتند تا شام بخورند؛ یکی نفس کوچکش را خفه کرد و بعد 9 نفر شدند. نه پسر کوچک خیلی دیر بیدار شدند؛ یکی خودش را خوابید و بعد هشت نفر شدند. هشت پسر کوچک در سفر به دوون؛ یکی گفت که می‌ماند. هفت پسر کوچک بودند که چوب‌ها را خرد می‌کردند، یکی خودش را به دو نیم کرد و بعد شش تا شد. یکی وارد Chancery شد و بعد چهار نفر بودند. چهار پسر کوچک که به دریا می رفتند؛ یک شاه ماهی قرمز یکی را قورت داد و سپس سه نفر بودند. سه پسر کوچک که در باغ وحش قدم می زدند؛ یک خرس بزرگ یکی را بغل کرد و سپس دو نفر بودند. پسرهایی که زیر آفتاب نشسته بودند، یکی چروک شد و بعد یکی بود، یک پسر کوچک تنها ماند؛ او بیرون رفت و خود را حلق آویز کرد و دیگر هیچ کدام نبود.

وقتی آنها متوجه می شوند که قتل ها همانطور که در قافیه توضیح داده شده است رخ می دهد، وحشت زیاد می شود. یکی یکی طعمه می شوند. قبل از اینکه آخر هفته منتشر شود، هیچ خبری نخواهد بود. چه کسی این طرح مفتضحانه را طراحی کرده است؟ و چه کسی برای گفتن داستان باقی خواهد ماند؟ فقط مردگان بیش از حد مشکوک هستند