وصله های ناجور

هجرت تنها یک واژه نیست، روان زخمی است که مهاجر را در تمام لحظات زندگی همراهی می‌ کند؛ روان زخمی که با یک عطر، یک طعم، یک آوا و یک خاطره سر می‌ گشاید؛ روان زخمی که برخی از مهاجران با به دست گرفتن قلم سعی در تسکین آن دارند.

مجموعه داستان‌ های کوتاه وصله‌ های ناجور یکی از برجسته‌ ترین آثار ادبیات مهاجرت ایتالیاست که به موضوعاتی همانند بحران هویت مهاجر، عدم تعلق یا تعلق دوگانة وی، تفاوت فکری و رفتاری میان والدین مهاجر و فرزندان ایشان، میزان پذیرش مهاجر از سوی جامعه ی میزبان، و نژادپرستی می‌ پردازد.

چهار نویسنده ی این مجموعه ی داستان که از نسل اول یا دوم مهاجر هستند، قصد دارند به‌ واسطه ی قدرت روایتگری، گسستگی درونی و زمانی – مکانی حاصل از تجربه ی مهاجرت را در وجود خویش التیام بخشند و در روایات خود خانه‌ ای امن و سرزمینی سخاوتمند بسازند تا آن‌ ها را در پناه خود گیرد، حتی اگر به‌ صورت موقت.