کتاب خاطرات و خطرات 2 جلدی

درباره کتاب:

«[…] غالب نصیحت کرده اند که در تاریخ تعصب نباید داشت و حقایق را باید نگاشت. مذهب سیاسی را فدای حق شناسی کرد و گفته اند زبان سرخ سرسبز می دهد برباد. از من گذشته است؛ عن قریب سر و زبانی باقی نخواهد بود. اگر راست بنویسم، گروهی بدشان می آید و اگر دروغ بنویسم، خودم بدم می آید. چه کنم؛ زشت و زیبا، دروغ و راست بسیار نوشته اند و همه خوانده می شود. ممیز صحیح و سقیم کیست؟ اوراقی بی حساب به چاپ رسیده است از روی بی اطلاعی یا غرض، حق و باطل به هم بافته اند و افکار را آشفته اند، دروغ و تهمت بسیار گفته اند، به هفت رنگ در آمده اند، غالب بی رنگ یا نی رنگ، حرارت ها کرده اند همه برودت. من آنچه را صحیح دانسته ام می نویسم، تو خواه از سخنم پندگیر و خواه ملال و انشاء الله از خط اعتدال تجاوز نخواهم کرد.»

طولانی ترین دوران نخست وزیری در دوره رضاشاه را مهدی قلی خان مخبرالسلطنه هدایت داشته است. وی که به مدت ٦ سال از ١٣٠٦ تا ١٣١٢ عهده دار این منصب بوده، وقایع و حوادث دوران شش پادشاه، از دوران پادشاهی ناصرالدین شاه، که در واقع آغاز ورود وی به دربار بوده، تا بخشی از دوران محمدرضاشاه پهلوی را، که خود مشاهده کرده به تحریر درآورده است. این اثر، چنان که از نام آن پیداست، در بردارنده ی خطراتی است که در طول دوران حیات مخبرالسلطنه هدایت برای وی به وجود آمده و او آنها را به صورت خاطرات به ثبت رسانده است.
کتاب به صورت نثر و در سال های پایانی عمر هدایت، یعنی 1329 خورشیدی نوشته شده است و از آن نظر اهمیت فراوانی دارد که آخرین دیدگاه های هدایت را درباره ی مسائل گوناگون به تصویر می کشد و تا حد زیادی، دیگر آثار وی را تحت الشعاع قرار داده است. نکته ی مهم تر آنکه هدایت در سال های پایانی عمرش این کتاب را نوشته و چنان که خود اشاره کرده، بدون واهمه و محافظه کاری سیاسی دست به نگارش آن زده است.