کتاب مرگ مغزی

درباره کتاب:

می دانم که رفتارم ممکن است تو را اذیت کند مرا ببخش…. می خواهم در این نامه بگویم که از تولد تو چقدر خوشحالم. می خواهم از نامت بنویسم نامی که وقتی آن را می شنوم خنده ای بر لبانم می نشیند و وقتی معنای آن را پیش خودم مرور میکنم می بینم چقدر برازنده ی توست من خود را هر لحظه با تو تنها می بینم، حتی اگر هزاران نفر مرا محاصره کرده باشند و هر لحظه دیدنت را آرزو می کنم دوست دارم ساعت ها منتظرت بنشینم و زمانی که می آیی تمام قد تو را نگاه کنم. این را بدان که چقدر ارزشمندی و قدر خود را بدان قلب من به بودن تو خوش است بدان که همیشه در فکر تو هستم شب ها و روزها گویی پوست و استخوان من شده ای. نمی دانم چگونه دوری تو را تحمل می کنم دوست دارم تو را ببینم و این را می دانم که تو همیشه در کنارم هستی شاید تو در انتهای شبی بدرخشی و من نباشم ولی این را بدان که تو ستاره ی آسمان غريب من هستی در جهانی که هیچ پیوندی با آن نداشتم تو بودی که مرا به آن وصل کردی شب هایی را گذراندم که برایم بسیار سخت و دلگیر بود رازهایی در این سینه نهفته است که تنها دوست دارم آنها را به تو بگویم. می خواهم در این دنیای سیاه مرهم رازهای من و گلی در مزرعه ی خشک و پلاسیده ام باشی جهانم تنها با وجود تو آرام می گیرد درون من موج های سنگین و خروشانی است که تنها دست های تو می تواند آنها را آرام کند. اگر هم می دانستم عشق به تو در عین شیرینی اینقدر ناگوار است باز هم آن را انتخاب می کردم زیبای من فراتر از آنچه گفته ام دوستت دارم.