جعبه ابزار تفکر انتقادی

در گذشته اصرار بر این بود که با چکش منطق صوری به‌عنوان تنها ابزار به نقد استدلال‌ها در زبان بپردازیم و اگر زبان به شکل منطق صوری تن در نمی‌داد به‌زور آن را به اشکال از قبل معین شده درمی‌آوردیم و آن را تجزیه‌وتحلیل می‌کردیم و دست‌آخر هم عموماً به این نتیجه می‌رسیدیم که استدلال صادق است یا کاذب. این همان قانون یا خطا ابزار (چکش طلایی) است، یعنی تمایل افراد به استفاده از یک مهارت یا راه‌حل برای حل تمام مسائل و مشکلات! این قانون می‌گوید زمانی که ما مهارت یا تجربه‌ای کسب می‌کنیم تمایل داریم از آن در هر زمینه‌ای/ بافتاری استفاده کنیم. آبراهام مازلو اسم این خطا را «قانون چکش» یا «چکش طلایی» یا «چکش مازلو» گذاشته است. وی می‌گوید «کسی که فقط چکش در اختیار دارد همه را میخ می‌بیند.» و کسی هم که فقط یک ابزار نقد در اختیار دارد کل زبان را میخ می‌بیند!