کتاب ژرمینال

بخشی از کتاب:

در یک شب بی ستاره و قیرگون، مردی تک و تنها روی جاده ای که مارشین را به مونتسو میپیوندد به دشواری تمام راه می پیمود این جاده مفروش به قلوه سنگها به طول ده کیلومتر مستقیم از وسط دشت لختی که در میان مزارع چغندر قند قرار دارد میگذرد این مرد قادر نبود حتی مسیر زمین سیاه رنگ روبه روی خود را ببیند و از آن افق هموار و یکدست تنها احساسی که داشت همانا وزش تند صرصر ماه مارس بود؛ و نیز بورانهای عظیمی که همانند توفان دریا که در اثر روفتن فرسنگ ها زمین غدیری و باطلاقی و اراضی برهنه و لخت مثل زمهریر سرد و یخی شده بود این تنها تصور وی بود از افق های بیحد و مرز و یکدست که منطقه را احاطه میکرد در آن دیرگاه حتی تک درختی وجود نداشت که لکه ای به دامن آسمان نمودار سازد و جاده اصلی سنگ فرش شده همانند موج شکنی که به دل دریایی گردابی فرو رفته ،باشد، سرراست و مستقیم ادامه یافته بود.