کتاب نامه‌ های مجتبی مینوی و ایرج افشار

هزار سال بیشتر است که جمع‌آوری مراسلات فارسی یکی از فعالیتهای پسندیده ادبی بوده است. با وجود این، گرد آوردن مکاتبات میان دو تن سابقه‌ای ندارد و با تغییراتی که دنیا در همین چند دهه اخیر به خود دیده و رسم نامه‌نویسی تقریبا برافتاده است گمان نمی‌رود نشر چنین مکاتباتی دوام داشته باشد. ایرج افشار، که این کتاب مجموعه‌ای از مکاتبات میان او و مجتبی مینوی است (به ترتیب ۸۹ و ۴۸ نامه)، خود از پیشگامان نشر مراسلات رجال تاریخی، فرهنگی و ادبی ایران بود و با رویه منظمی که در زندگی داشت، هم هزاران نامه به اقصی نقاط جهان نوشت و هم گنجینه کم‌نظیری از نامه‌های دیگران به خود بر جای گذاشت. نامه‌های افشار و مینوی اغلب از دهه سی و چهل قرن گذشته است و شمه‌ای از فعالیتهای علمی و فرهنگی دو تن از ایران‌دوستان نامدار در عرصه زبان و ادب فارسی را بازمی‌نماید. جز اینکه سبک انشای نامه‌ها آموزنده است، با خواندن آنها فضای فرهنگی حاکم بر آن زمان را نیز بهتر می‌توان شناخت.