کتاب ستاره های خانم لیویت

کتاب «ستاره‌های خانم لیویت» نوشته‌ی جرج جانسون، روایتی است از زندگی زنی که بی‌آنکه در مرکز صحنه باشد، راه تازه‌ای به سوی آسمان گشود. هنریتا سوان لیویت در آغاز قرن بیستم، در رصدخانه‌ی هاروارد، پشت میز و ذره‌بین و میان هزاران صفحه‌ی شیشه‌ای حاوی عکس ستارگان، جهان را از نو اندازه گرفت. او کشف کرد که ستارگان متغیر ــ آن چراغ‌های چشمک‌زن که در آسمان دور می‌درخشند ــ رازی در دل خود دارند: رابطه‌ای میان زمان تپش نورشان و میزان درخشش‌شان. این رابطه، کلید شناخت فاصله‌ی ستارگان شد و راه را برای کشف اندازه‌ی کهکشان و گستره‌ی جهان هموار ساخت. جانسون در این کتاب، تنها به گزارش این کشف علمی بسنده نمی‌کند؛ او از روح زنی می‌گوید که در زمانه‌ای مردانه، آرام و بی‌هیاهو کار می‌کرد، بی‌آنکه قدر واقعی‌اش شناخته شود. صدای کتاب، صدای نجواست: نجوا با ستارگان، با سکوت شب‌های رصدخانه، با تاریخ علم. «ستاره‌های خانم لیویت» نه فقط زندگی یک دانشمند، که سرگذشت شوق انسانی برای فهمیدن است. داستان انسانی که در اتاقی کوچک، با نگاهی بی‌پایان، به آسمان خیره شد و کاری کرد که دیگران بتوانند فاصله‌ی میان ما و ستارگان را بشمارند.