کتاب کابوس ها بی چراغ می آیند

حالا که پیراهنت را
بر چهره کشیده‌ای
و آن رشته موی سیاه از پیشانی‌ات
کنار نمی‌رود
حالا که دهانت مینای خاموشی شده
وبازار پرنده فروشان را
به آتش کشیده
با سینه‌ام
با این گور هزار ساله چه‌ کنم
که هر چه مرگ را کنار می‌زنم
استخوان‌های گمشده‌ات را
پیدا نمی‌کنم