پس از شکست دولت های پارلمانی برآمده از مشروطیت در رفع عقب ماندگی جامعه و ناتوانی آنها در فرایند توسعه و تکوین دولت ملت مدرن بخشی از روشنفکران و سیاسیون تجددخواه و ایراندوست پس از مشروطه با مشاهده اوضاع نابسامان کشور راه حل عقب ماندگی ایران را در استقرار نظامی اقتدارگرا و متمرکز بر مبنای ایدئولوژی ناسیونالیسم اروپایی دانستند. شوربختانه این روشنفکران ناسیونالیسم ایرانی را به عناصر و مؤلفه های راسیستی و شوونیستی آلودند و فرایند شکل گیری دولت ملت مدرن در عصر حاکمیت این ایدئولوژی که مظهر آن نظام پهلوی بود ناتمام ماند. در این کتاب به نقش مخرب این روایت نژادی خونی از ناسیونالیسم ایرانی پرداخته شده و ویژگی ها و قرابت های آن با ناسیونالیسم رومانتیک آلمانی مورد بررسی قرار گرفته است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.