کتاب مرگ هنر

درباره‌ی کتاب :

آیا هنر چنانکه در دوران ما مشهور است فقط با زیبایی فرمی رابطه دارد یا چنانکه هگل و هیدگر هر کدام به نحوی معتقدند، مجلای حقیقت است یا باید باشد؟ آیا نقش هنر در زندگی ما نقشی تزیینی، فرعی و از سر تفنن و از برای تفریح و لذتی ناپایدار است؟ آیا هنر در زمانه ما به امری ساده و سطحی تقلیل داده شده و هنر بزرگ و اصیل به پایان رسیده است؟ نگارنده این اثر بر آن است. که از پس بررسی نظریات هگل و هیدگر در مورد پایان هنر به پاسخ این پرسش ها نزدیک تر شود و نشان دهد که پایان هنر در اندیشه هگل و هیدگر به چه معناست و وجوه اشتراک و افتراق این دو ایده چیست پایان هنر در اندیشه هگل به معنای عدم توانایی هنر برای نمایندگی امر مطلق در دوران مدرن است. از نظر هگل در عصر مدرن چیزی به عنوان هنر بزرگ وجود ندارد و نمایندگی امر مطلق به واسطه هنر در عصر مدرن نه ممکن است و نه مطلوب حال آنکه هیدگر پایان هنر را به معنای عدم توانایی هنر مدرن در آشکار کردن حقیقت می داند و بازگشت هنر بزرگ را امر مطلوبی قلمداد می کند که باید به امکان آن اندیشید.