کتاب تسخیر سیاست‌ گذاری

درباره‌ی کتاب :

تسخیر سیاست‌گذاری پدیده‌ ای ذاتا سیاسی است و بر فرایندی دلالت دارد که طی آن سیاست‌ های عمومی به‌ طور پایدار و مدام از منافع عمومی فاصله می‌ گیرند و به‌ سوی منافع گروه‌ های ذی‌ نفع یا افراد خاص جهت می‌ یابند. تسخیر نقطه ی مقابل سیاست‌ گذاری فراگیر و منصفانه است، و همواره ارزش‌ های مرکزی دموکراتیک را تضعیف می‌ کند. این مفهوم اولین بار در توصیف الگو های گذار اقتصادی و سیاسی در شوروی و کشورهای اروپای شرقی وارد ادبیات علوم سیاسی شد. تسخیرکنندگان دولت الیگارش‌ هایی بودند که با استفاده از ارتباطات شخصی با افراد و احزاب صاحب قدرت سیاسی بر شکل‌گیری و طراحی سیاست‌ها تأثیر می‌گذاشتند. سال‌های اولیه ی گذار در شوروی را دوره ی «خانه‌ به‌ دوشی نهادی» معرفی می‌ کنند؛ بازنمایی وضعیتی که در آن افرادی به‌طور استراتژیک بین بخش‌ های مختلف دولتی و خصوصی در رفت‌ و آمد بودند تا جای مناسب را به‌ لحاظ دسترسی به امتیازات بیابند. این ایل‌ های نهادی وضعیت اولیه ی خود را به هم‌ ایلی‌ های خود مدیون‌ اند و به آن‌ ها وفادارند نه به موقعیت‌ های رسمی یا نهادهایی که با آن‌ ها در ارتباط‌ اند…