کتاب جنگ شهرها در جنگ تحمیلی هشت ساله

جنگ شهرها يکي از شيوه‌‌هاي مؤثر در اِعمال تدابير نظامي است که با بهره‌‌گيري از نيروي هوايي، توپخانه‌‌هاي دوربرد و گاهي پايگاه‌‌هاي موشکي به‌منظور بمباران مناطق عمومي و مسکوني و اقتصادي نيروهاي دشمن صورت مي‌‌گيرد. پس از عمليات خيبر در سال 1362 رژيم بعثي عراق ميزان حملات خود را به مناطق مسکوني ايران افزايش داد. جمهوري اسلامي ايران در واکنش به اقدامات عراق و همچنين بازداشتن دشمن از نقض مقررات بين‌المللي جنگ، به‌رغم ميل باطني، ناچار شد عمليات مقابله‌به‌مثلي را با درنظرگرفتن شرايطي عليه عراق انجام بدهد و در مقابلِ حمله به هر شهر ايران، به شهري در عراق حمله کند. اين مقابله‌به‌مثل اصطلاحاً «جنگ شهرها» نام گرفت. پژوهش حاضر به بررسي پيامدهاي مهم سياسي، اجتماعي و اقتصادي جنگ شهرها، نقش و رويکرد کشورهاي منطقه و حمايت‌هاي غرب از رژيم بعثي و تأثيرات آن بر سبک زندگي و معيشت مردم به‌ويژه تغيير شکل شهرها به‌دليل پديده‌ي مهاجرت در ايران پرداخته است.