یتیم خانواده‌ ی جائو و چایخانه

درباره‌ی کتاب :

انتقام، عشق، وفاداری و خشم در پنج پرده. «یتیم خانواده‌ ی جائو» قدیمی‌ ترین اپرای پکنی برجای‌ مانده و داستان تکان‌دهنده‌ ی زندگی کودکی است که از کشتار خانواده‌ اش جان به در برده.
این نمایش‌ نامه که در قرن چهارم میلادی نوشته شده، از بنیادی ترین آثار ادبی چین به شمار رفته و از پایه‌ های ادبیات نمایشی شرق به‌ شمار می‌ آید. آن را گاهی با «هملت» مقایسه می‌ کنند، چراکه با وجود قدمت همچنان پویاست و مخاطبان امروزی را به اندیشیدن درباره‌ ی مفاهیمی چون درستکاری و عدالت وا می‌ دارد.

زنی که دختربچه‌ اش را در ازای کاسه‌ ای برنج می‌ فروشد، تاجری که از گرسنگی می‌ میرد و کارخانه‌ داری که تنها دارایی‌ اش، یک جامدادی است. «چایخانه» نمایش‌ نامه‌ ای است در سه‌ پرده که در قلب پکن و بحبوحه‌ی انقلاب رخ می‌ دهد. گذر زندگی مشتریان، رهگذران، و خانواده‌ ی صاحب چایخانه، کامل‌ ترین توصیف از چین پس‌ از انقلاب کمونیستی است. لائوشه در این اثر خواننده را با مهم‌ ترین اتفاقات تاریخ معاصر چین همراه می‌ کند: اعتصاب، سرکوب، اصلاحات، انقلاب فرهنگی و مرگ یک امپراطوری.