کتاب موهای خیس

بخشی از کتاب:

به این تنی که پر از گوش است چقدر واژه بدهکاری

در این سکوت دو سر سنگین نشسته‌ام به خود‌آزاری

بغل گرفته مرا در من که دست دور تو نزدیک است

برس به داد نفس‌هایم در این شبانه‌ی تکراری

مترسکی که وجودت هست درون مزرعه می‌دانی

کلاغ پیر و خطرناکم که خورده آنچه که می‌کاری

ببند موی مرا محکم که باد هرزه نمی‌فهمد

هوای دست تو را دارم ببند پنجره را آری