کتاب زبان زنانه در سینما

درباره کتاب:

متفکران فمینیست بر این باورند که بسیاری از دلالت های زبان جنسیتی اند و بر پایه تقابل های دوگانه بنا شده اند؛ به این معنا که دلالت هایی که به زنان و مسائل و احساسات مربوط به آنان تعلق گرفته با دلالت هایی که به مردان و تجربه های مردانه مربوط میشود متفاوت است. اگر زبان امری مردانه باشد که زنان صرفاً مصرف کنندگان آناند و نقشی فعال در تولید و پیشبرد آن ندارند در آفرینش هنری – از جمله در سینما – هم زنان ابره زیبایی و زیبایی شناسی تلقی میشوند نتیجه این وضعیت انفعال در آفرینش هنری برای زنان و نقش تعیین کننده مردان در ایجاد و استفاده از زبان هنر است.
در فصل نخست کتاب حاضر جریان مطالعات فرهنگی معرفی و از این بحث شده است که زبان چگونه بازنمایاننده فرهنگ است و بنابراین معنای آن دستخوش تغییر و بازخوانی است. فصل دوم به زبان زنانه به خصوص در سینما و دیدگاه های مختلف در این زمینه اختصاص دارد. در فصل سوم در باب ناکارآمدی نظریه روانکاوی در فهم و تحلیل آثار سینمایی و همذات پنداری با آنها سخن گفته شده و تأثیر جریان مطالعات فرهنگی با رویکرد استوارت هال بر تحلیل های فمینیستی در سینما بررسی شده است. این فصل دریچه ای نو بر خوانش و تحلیل فیلم ها و بر زبان زنانه و مردانه در سینما می گشاید.