کتاب آوای خوش بلبل

ادبیات معاصر عرب در این سال‌ها پیشرفتی فوق‎‌العاده داشته است؛ به‎ گونه‎ای که با گسترش حوزه‎های رمان و داستانِ کوتاه در میانِ نویسندگان عرب و ترجمه‎ی گسترده‎ی این آثار به زبان‎های دیگر، شاهد پیشرفت و جهانی‎شدن روزافزون ادبیات آن‎ها بوده‎ایم. در این میان، با وجود محدودیت‎هایی که در برخی از کشورهای عرب زبان برای زنان وجود دارد، شاهد ظهور و شهرت نویسندگان زن هستیم.

یکی از این زنانِ نویسنده‎ی مشهور عرب «سلوا بَکر» (با رسم‎الخط عربی: سَلوی بَکر) است؛ منتقد، روزنامه‎نگار، رمان‎نویس و نویسنده‎ی معاصر مصری، که بیش‎تر آثار ادبی او حول یک محیط تاریخی می‎چرخد. سلوا بَکر در سال 1993 برنده‎ی جایزه‎ی «دویچه‌وله»ی آلمان در بخشِ ادبیات شد و در همان سال توانست نخستین رمان خود را با نام «وصفُ البُلبلِ» (همین رمانِ ترجمه‎شده) در قاهره منتشر کند. او از سال 2001 استاد مدعو در دانشگاهِ آمریکایی قاهره است. باوجود رمان‌ها و داستان‌های کوتاه کمی که دارد، سلوا بَکر در محافل ادبی عرب بسیار مورد توجه است.

موضوعِ زنان به‎عنوان یکی از دغدغه‌های اساسی دوران معاصر از جمله موضوعاتی است، که سلوا بَکر در بسیاری از داستان‌هایش، از جمله همین رمان، به آن و مشکلاتش در سطوح مختلف اجتماعی در جامعه‎ی مصر می‌پردازد. در واقع، او در آثارش نگاهی فمنیستی دارد و مهم‌ترین دغدغه‌اش مسائل مربوط به زنان در جامعه است. یکی از ادیبان و منتقدان ادبی صربستانی در مجموعه‎ای داستانی پیرامونِ نویسندگان عرب، در مورد سلوا بکر می‌نویسد: «بخشی از محبوبیت سلوا بکر در این است که او نیروی متقابلی دربرابر صداهای محافظه‎کاری است، که کار او را به چالش می‌کشند؛ زیرا احساس می‌کنند در معرضِ خطر هستند.»