آپارتمان شیشه‌ ای

غروب ها، از کار که بر می‌گشتم، ساعت‌ها کنار خیابان رو به دریا می‌ایستادم و حیرت‌زده به ساختمان نوسازی نگاه می‌کردم که در آخرین طبقه ساختمانی قدیمی به آسمان آویخته بود و شب‌هایی که ماه نبود، مثل الماسی خام، در دل سیاهی‌های بی‌ستاره برق میزد…