در کتاب حاضر، مولف از یک سو ارسطوی اصیل و خالص را بابیانی استوار و موجز معرفی می کند (و کار او از این حیث برای دانشجویان فلسفه در ایران که ارسطوی معرفی شده در حکمت مشاء برای ایشان تا حدود زیادی صیغه نوافلاطونی پیدا می کند ارزش زیادی دارد)، و از سوی دیگر وام داری بنیادی ارسطو به افلاطون و بلکه ناتوانی وی از خارج شدن از سیطره نظام افلاطونی را در موارد چندی بازمی نماید.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.