کتاب انتقادی و بالینی، اثری نوشته ی ژیل دلوز است که اولین بار در سال 1993 انتشار یافت. مقالات ارائه شده در این کتاب آموزنده، گواهی بر این نظر اساسی دلوز هستند که فلسفه را نمی توان جدا و مستقل از علم و هنر مورد بررسی قرار داد. نام فیلسوفان بزرگی همچون افلاطون، اسپینوزا، کانت، نیچه و هایدگر و همچنین نام چهره های ادبی برجسته ای مانند ملویل، ویتمن، دی. اچ. لاورنس، بکت و آرتو به شکلی مکرر در مقالات کتاب انتقادی و بالینی به چشم می خورند. در این کتاب بااهمیت و باارزش، هدف بلندپروزانه ی ژیل دلوز برای برطرف کردن موانع میان هنر و حوزه های فکری نزدیک به آن، به شکلی درخشان جامه ی حقیقت به تن می کند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.