توماس سیبوک و نشانه های حیات

«توماس سیبوک و نشانه های حیات» جزو مجموعه مواجهات پست مدرن است که می کوشد مواجهات مقولات بنیادین دوران کلاسیک و مدرن را در فضای پست مدرن مطالعه کند. نشانه شناسی به عنوان یک رشته میان دانشگاهی چندان از عمرش نمی گذرد؛ اما به عنوان رهیافتی معرفتی به حوزه هستی شناسی، دارای قدمتی طولانی است که از ارسطو بدین سو را در بر می گیرد. سیبوک از معدود نشانه شناسانی بود که کوشیده میان نشانه شناسی به مثابه رشته ای دانشگاهی از سویی و نشانه شناسی به مثابه نوعی هستی شناسی از سویی دیگر ارتباط دقیق و منسجمی برقرار سازد. پروژه سیبوک با اتکا به علومی نظیر زبان شناسی، روان شناسی، مردم شناسی، هوش مصنوعی، جانورشناسی، ادبیات، زیست شناسی، فلسفه و … می کوشد مرز ارتباطی میان نشانه و حیات را از نو مورد بازکاوی قرار دهد و کمبودهای آن را برملا سازد. نکته مهم در کار سیبوک این است که او پا را از محدوده حیات انسانی فراتر گذاشته و با اتکا به علم نشانه ها کوشیده است تا رابطه میان حقایق عمیق انسان ها و سایر موجودات و عوامل را مشخص سازد.