کتاب تکان نخور

«تکان نخور» خود زندگی نامه ی سالی مان عکاس نامدار آمریکایی اشت که یه خاطر عکس های سیاه و سفید درخشانی که از دهه ۱۹۸۰ به این سو، از خانواده و زادگاهش گرفته شناخته می شود. رابطه ای که همیشه برایم میان نوشتن و عکاسی وجود داشت، هرگز به اندازه ی حالا در چشمم روشن نبوده است. زبان شاعرانه ی قدیمم و عکس های مرثیه خوانم از چشم اندازها، نقش هایی تکرار شونده در کل زندگی ام بوده امند، تاروپود در هم پیچیده ی شوق و خاطره. من با این نظریه موافقم که اگر می خواهی خاطره ای را دست نخورده نگه داری، نباید زیاد به یادش بیافتی، چون هربار که آن را مرور می کنی ناگزیر تغییرش می دهی. حس تجربه ی اولت را به خاطر نمی آوری، بلکه آخرین باری را به یاد می آوری که مرورش کردی. هر بار تغییرات کوچکی راهشان را آرام به خاطره باز می کنند و همین است که کار کشیدن از حافظه مان ما را به گذشته نزدیک تر نمی کند، بلکه دورترمان می برد.