کتاب جزر و مد

از متن کتاب:

دستش را بلند کرد قلبم به تپش افتاد. نوک انگشت اشاره اش را گذاشت بالای پیشانی ام. خاطره ای قدیمی میان ذهنم جان گرفت. آن قدر قدیمی که حتی به یاد نداشتم وجود دارد! لرز نشست به جانم. انگشتش آرام سر خورد تا روی بینی ام ، لب هایم و بعد رسید به چانه و سرم را بالا داد و با مهربانی نگاهم کرد:
اخم نکن
هربار اخم می کردم، همین کار را می کرد. هر بار گریه می کردم، هر بار ناراحت بودم، هر بار عصبانی بودم، هر بار دلم می گرفت هر بار هر بار هر بار … مستاصل نگاهش کردم. داشت چکار می کرد با من در چنین شبی؟! چرا داشت خاطره ها را از گور بیرون می کشید؟!