کتاب خوزستان

این کتاب، درباره شناسنامه تاریخی و فرهنگی خوزستان در پیوند با ایران زمین از راه نامواژه های این خاک است که به قول نویسنده، اگر نامواژه ها خوب شناخته شوند، گزارشگر سرگذشت خویش اند. شناسنامه ایرانی خوزستان از زبان نامواژه های: «شوش»، «شوشتر»، «اهواز»، «خوز» و «هوز» در کتاب حاضر بازخوانی شده است. «خوزستان در نامواژه‌های آن» درباره شناسنامه تاریخی و فرهنگی خوزستان در پیوند با ایران‌زمین از راه نام‌واژه‌های ایرانی است. عبدالرحمان عمادی – نویسنده و پژوهشگر پیشکسوت – در این کتاب مقاله‌ای درباره ریشه‌شناسی برخی واژه‌ها و معانی بنیادین برخی از نام‌های خوزستان در دوره‌های مختلف نوشته است. بخش اول کتاب «پیوند برخی از نام‌های جغرافیایی خوزستان با آب که سر‌آغاز آفرینش بود» ‌نام دارد. «آب و آفرینش نزد ایرانیان»، «آب در اوستا»، «برخی واژه‌ها با آب پیوند دارند»، «گفتار برخی نویسندگان فارسی درباره آب» و «گفته‌های دیگران و شواهدی از لغات» مطالب این فصل کتاب‌اند. «شوش» سر‌آغاز فصل بعدی کتاب «خوزستان و نام‌واژه‌های آن» است که «نشانه‌های ستایش ناهید در زمان اشکانیان»، «نام‌های گوناگون شوش»، «معناهای گوناگون شوش و پیوند شوش با باز»، «باز گشاده‌بال شوش» و «پیوند شوش با سوسن، زنبق، سنبل، نیلوفر، نرگس و ریحان» از بخش‌های مختلف آن است. «گل لوتوس» نیز نام فصل بعدی کتاب است و با مقالات «نیلوفر در اساطیر و متون ادبی هند و ایرانی»، «نقش گل زندگی در سفالینه‌ها و نقوش باستانی»، «پیوند نام شوش با ناهید و موسیقی»، «معنای بنیادین اهواز و خوزستان»، «اهواز و خوز، هر دو یک لغت ایرانی است»، «اهواز در کتب قدما» «‌پیوند خوز و هوز با شکر و نیشکر» و… همراه است. شعری از «ابونواس» و تفسیری بر آن و نیز شعری از عبدالرحمان عمادی با نام «بدو و جزایر سه‌گانه جنوب» نیز در دو بخش پایانی کتاب به چاپ رسیده است. کتاب «خوزستان در نامواژه‌های آن» 460 صفحه است و با قیمت 9000 تومان از سوی نشر آموت منتشر شده است. عبدالرحمان عمادی – حقوقدان، شاعر و پژوهشگر – متولد بهمن‌ماه سال 1304 خورشیدی در روستای «ای‌نی» اشکور در خانواده‌ای از طایفه‌ی سادات دیلمانی، از نوادگان مشاهیر دیلمی از جمله عماد‌الدین ابوکالیجار مناور بن فره کوه دیلمی، از استادان شیخ روزبهان بقلی شیرازی – مولف کتاب عبهر‌العاشقین است. عمادی پس از تحصیل در مکتب‌خانه روستا، روانه رودسر، رشت و قزوین شد و تحصیلات متوسطه را در این شهرها گذراند. او در زمان حکومت مصدق (1331) موفق به دریافت لیسانس قضایی از دانشگاه تهران شد. هم‌زمان با وکالت، به پژوهش در مباحث ایران‌شناسی روی آورد که بخشی از مقالاتش طی نیم ‌قرن گذشته در مجلات معتبر منتشر شده است.