زندگی خانگی و فرهنگ مصرفی در ایران

بررسی تاریخ اخیر ایران از دریچه مضاعف فرهنگ داخلی و مصرف‌کننده در ایران نشان می‌دهد که بخش مهمی از فرآیند مدرن‌سازی در ایران فراتر از حوزه‌های سیاسی و عمومی پیش رفته است و این موضوعی است که “پاملا کریمی” در کتاب “زندگی خانگی و فرهنگ مصرفی در ایران” یا “انقلاب‌های داخلی در عصر مدرن” به آن پرداخته است.در آستانه ورود ایران به عرصه‌ی مدرنیته، قواعد و اصولی که به طور سنتی خانه و کاشانه‌ی ایرانی را تعریف می‌کردند شروع به محو شدن کردند و هجوم کالاهای جدید خانگی به تدریج منجر به گسترش فیزیکی چشمگیر در محیط داخلی خانه شد. پس از آن، معماران، طراحان و تبلیغ کنندگان تجاری توجه خود را از معماری تجاری و عمومی به معماری خانه‌های جدید و محتوای آن معطوف کردند. فرهنگ مصرفی نیز به موضوع مورد علاقه سیاستمداران، علمای مذهبی شیعه و جناح چپ تبدیل شد که دیدگاه های مربوطه خود را از طریق رسانه‌های عمومی و ابزارهای متعدد دیگر ابراز نمودند. در این میان، خانواده‌های معمولی ایرانی که قادر به تصاحب گزینشی جنبه‌های اطراف خود بودند، مقاومت خود را در برابر این دگرگونی‌ها نشان دادند.با تجزیه و تحلیل مجموعه‌ای از مطالعات موردی که چنین پدیده‌هایی را روشن می‌کند و ارزیابی طیف گسترده‌ای از اشیاء و اسناد بایگانی شده از اثاثیه، لوازم خانگی و نقشه‌های معماری گرفته تا عکس‌ها، فیلم‌ها، سریال‌های تلویزیونی، رمان‌ها، آثار هنری، دفترچه‌های یادداشت، گزارش‌های کاری، نامه ها و گزارش‌های شخصی، “زندگی خانگی و فرهنگ مصرفی در ایران” به قلم “پاملا کریمی”، اهمیت زندگی خانگی را در زمینه‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ایران مدرن برجسته می‌کند. این کتاب در واقع تأثیر متقابل بین آرمان‌های محلی، تأثیرات خارجی، نقش‌های جنسیتی، فرهنگ مصرف‌کننده و آموزش زنان را نشان می‌دهد که با سلیقه، مد، معماری داخلی و طراحی داخلی تلاقی دارند.