علی رغم حضورفراگیر دلبستگی های زیباشناختی در زندگی انسان، وقتی سخن از تأمل درباره حکم و تجربه زیباشناختی به میان می آید، اموری اسرارامیز و حتی تا حدی ناسازنما به نظر می رسند. چه چیز خصلت ویژه تجربه زیبا شناختی را تبیین می کند؟ چگونه حکمی به زیبای یک ابژه، می تواند در عین حال (که به نظر هم این گونه می آید) خبر از واقعیتی در مورد آن دهد و احساس سوژه را نیز بیان دارد؟ به چه دلیل به خودمان زحمت بحث در باب مزایای زیباشناختی ابژه ها را می دهیم، با توجه به اینکه به نظر می رسد هیچ راهی برای حل چنین اختلافاتی وجود ندارد؟ زیبایی چگونه چیزی است؟ اندیشیدن به مفهوم هنر نیز به شکل مشابهی از خود گونه ای عدم وضوح فلسفی بروز می دهد و…
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.