زیبایی شناسی کنش اجرایی

در کتاب زیبایی شناسی کنش اجرایی اریکا فیشر لیشته ظهور پرفورمنس را به‌عنوان یک رویداد هنری در نوع خود دنبال می‌کند. او با قرار دادن پرفورمنس آرت در موقعیتی برابر با شیء هنری سنتی، زیبایی شناسی جدیدی را بشارت می دهد. شیوه عجیبی از تجربه که یک اجرا برمی انگیزد – محو کردن تمایزات بین هنرمند و مخاطب، بدن و ذهن، هنر و زندگی – در اینجا به عنوان بستری برای پرورش روشی جدید برای درک هنرهای نمایشی که از طریق آنها حتی فرآیندهای اجتماعی و فرهنگی گسترده تری شکل می گیرد. 

درباره نویسنده:

یکی از محورهای تحقیقات فیشر-لیشته، نظریه‌ی زیبایی شناسی اجراست. این مطالعه توضیحی تاریخی-نظری از اصطلاح پرفورمنس در مطالعات هنر و ارائه می‌دهد. فیشر-لیشته، اثر هنری نمایشی را رویدادی تعریف می‌کند که اساساً باید به‌عنوان واقعیتی خود ارجاعی در نظر گرفته شود. این بدان معنی است که هنر نمایشی به لحظه خاص اجرای خود گره خورده است، که باید تجربه شود. به این ترتیب، به گفته فیشر-لیشته، به مخاطب موقعیت جدیدی نیز داده می‌شود: از بینندگان صرف به بازیگرانی تبدیل می‌شوند که تعامل آنها با هنرمندان نمایشی تنها به اثر هنری تجسم ملموس و منحصربه‌فرد آن می‌دهد.  فیشر-لیشته رویکردهایی را برای شالوده احتمالی یک نظریه دگرگونی تئاتر هم در نظریه کنش گفتاری و هم در نظریه‌های جودیت باتلر مطرح می‌کند. همچنین تماشاگران زمانی اعمال نمایشی را انجام می‌دهند که به خود اجازه می‌دهند تحت تأثیر قرار گیرند. اجرا به این ترتیب به مخاطب اجازه می دهد تا حضور بازیگر را تجربه کند، و در فضای اجرا و نمایش قرار گیرد.