کتاب سرش را گذاشت روی فلز سرد از کشتن و رفتن

دو دوست و همکار که تصمیم می گیرند افرادی که قرار است بقیه زندگی آنها همراه با غصه باشد را بکشند .

…نکشتیم سرکار.چندبار به تون گفتم،باز هم می گم.ما کسی را نمی کشتیم.راحت شون می کردیم.بختیارو راحت کردیم.حمید را راحت کردیم.کیوان را راحت کردیم.هوشنگ را راحت کردیم.حسام را راحت کردیم…دارم می گم به تون.همه رو سرکار.نمی دونیم چند تا سرکار،نمی دونیم… …می گفت مال اون پنجشنبه بود،مال من حتما دوشنبه است. می گفتم بی خود نیست نویسنده شدی،استاد چرند گفتنی.می خندید. می گفتم اگه بخوای دوشنبه بمیری،باید برنامه ریزی کنی.باید خودت زحمت عزراییل رو کم کنی.اونها که تقویم شون رو هر صد سال می بندن! می خندید. دوشنبه ای بود که خاکش کردیم…