سوئیت ایرانی طی دو متن، یکی برای ارکستر اپوس ۵۲ و یکی برای پیانو اپوس ۵۱ در سال ۱۳۷۲ ساخته شده است. این اثر نمونه‌ای از استفاده از موسیقی ایرانی در فرم‌های کلاسیک غربی است که در شش قسمت ساخته شده است و هرکدام معرف یکی از مایه‌ها و دستگاه‌های ایرانی است. تم‌های این سوئیت با الهام از دستگاه‌های موسیقی ایرانی ترکیب شده اند. قسمت‌های مختلف این سوئیت به ترتیب در همایون، ابوعطا شور، چهارگاه، بیات اصفهان، ماهور و دشتی است. بعضی از تکنیک‌های آهنگسازی غربی، مثل فوگ، در ساختن این اثر مورد استفاده قرار گرفته است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.