کتاب شرم: حیطه‌های تحولی،‎ ‎فرهنگی و بالینی ‏

شرم که مهمان دیرخواندۀ گفتمان روانکاوی است، ثمرۀ فاصله افتادن میان من (ایگو) و من-آرمان می باشد. شرم به عنوان یک تجربۀ روانی- اجتماعی پیچیده، از مواجهۀ دردناک با جنبه‌های آسیب‌پذیر ، گسست در پیوستگی خود و حس انزوا برساخته می‌شود. توازن میان شکل-زمینه در طی فرایند هستی یافتن برهم می‌خورد و احساس تنهایی و نظاره شدن وجود فرد را فرامی‌گیرد. شرم پنهان شدن را دامن می‌زند و لذا تجربۀ انزوا را تشدید می‌کند. ده روانکاو برجسته که به دنبال ارتقای همدلی و مهارت‌های درمانی بالینگران در این حوزه بوده‌اند، تجربۀ شرم را از منظرهای مختلف به بحث گذاشته‌اند. این بررسی شامل لایه‌های تحوّلی شرم، فرازوفرودهای آن در طی نوجوانی و جلوه‌های مختلف آن در دوران سالخوردگی و فرتوتی است. مؤلفان شرم را از دیدگاه فرهنگ‌های مختلف به بحث گذاشته‌اند و بیان می‌کنند که جست‌وجوی ناشی از شرم برای دستیابی قدرت و شوکت می‌تواند برای جامعه آسیب‌رسان باشد. آنان همچنان به بی‌شرمی، رابطۀ شرم و تنبلی و شرمی که پشتوانۀ ناتوانی از عذرخواهی کردن است، پرداخته‌اند. مطالعۀ کتاب پیش‌رو که ویراستۀ روانکاو برجسته، سلمان اختر است، خوانندگان را به منبعی غنی برای فهم و مفهوم‌پردازی شرم مجهز می‌کند.