شعری که شنیده نشد

چند روز بیش تر به تولد « آمارا » نمانده و او فقط یک هدیه از پدر و مادرش می خواهد؛ به هارلم نیویورک برود و خانه ی کودکی او را ببیند. ولی نیویورک با تصویری که آمارا در ذهنش ساخته خیلی فرق دارد. خیابان های نیویورک پر رفت و آمدند، مترو پیچ در پیچ و گیج کننده است و پیاده روها باریک اند. پدرش هم آن قدر سرگرم کار است که نمی تواند، کنارش باشد. آمارا باز هم دست از پرس و جو برنمی دارد، جست و جو می کند و چیزهای بیش تری درباره ی هارلم، پدرش و گذشته ی خانواده اش یاد می گیرد و می داند خیلی چیزهاست که او را با خانواده اش، گذشته اش و همچنین پدرش پیوند می دهد و…