کتاب لذتی که حرفش بود

“لذتی که حرفش بود” کتابی است به قلم “پیمان هوشمند زاده” که شامل “شش تک نگاری درباره ی دیدن و زیستن” است. این اثر که توانست در چند سال اخیر جای خود را در قفسه های کتابفروشی ها خوب پیدا کند و مخاطبین زیادی را به خود جلب کند، کتابی نیست که با یک خط داستانی به چند ماجرا اشاره کند بلکه در واقع “شش تک نگاری درباره ی دیدن و زیستن” می باشد. نویسنده ی این کتاب، “پیمان هوشمند زاده” که عکاس نیز هست، موفق شده تا از موهبت نگاه تیزبین خود استفاده کند و مواردی را مورد توجه قرار دهد که شاید در نگاه بسیاری از افراد دیگر، سطحی، معمولی و پیش پا افتاده به نظر برسد. مواردی آنقدر ساده و بدیهی، که از پس پلک های فرد عبور می کند و وجودش به چشم نمی آید اما برای “پیمان هوشمند زاده”، نه تنها این موارد، دیدنی جلوه کرده اند، بلکه او را واداشته اند قلم به دست بگیرد و از لذت دیدن آن ها و “لذتی که حرفش بود” بنویسد. “شش تک نگاری درباره ی دیدن و زیستن” که “پیمان هوشمند زاده” در این کتاب مورد بررسی قرار داده، عبارت اند از: “طبیعی”، “فراموشی”، “سکوت”، “خیال”، “لذت” و “تن ترسه” که به هر کدام از منظر موضوعات متنوع و حس و حالی که به این عناوین مرتبط اند، پرداخته شده است.سبک نگارش “پیمان هوشمند زاده” در کتاب “لذتی که حرفش بود” به نحوی است که خواننده با ورق زدن کتاب، حس می کند از دریچه ی یک دوربین عکاسی به بیرون و به خاطرات خود نگریسته است. نویسنده از زبانی ساده در نگارش کتاب بهره گرفته و خاطرات شیرینی را از تجربیات عکاسی خود بازگو می کند.