ما شروعش می کنیم

نقد و بررسی کتاب ما شروعش می‌کنیم

کتاب «ما شروعش می‌کنیم» ادامه‌ی کتاب پرفروش «ما تمامش می‌کنیم» است. اثری از کالین هوور که تا مدت‌ها بحث داغ افراد کتابخوان در تیک‌تاک بود. داستان این کتاب از بعد اتفاقات کتاب «ما تمامش می‌کنیم» شروع می‌شود و خواننده را با خود در مسیر پیچیدگی‌های زندگی پس از طلاق و خشونت خانگی همراه می‌کند. فضای کتاب «ما شروعش می‌کنیم» از کتاب قبلی ساده‌تر است. خواننده می‌تواند رابطه‌ی میان اتلس و لیلی را در بحبوحه‌ی طلاق و یافتن جایگاه خانواده و شروع زندگی پس از خشونت به‌خوبی درک کند. در بسیاری از جنبه‌ها، هوور کتابی به سبک عاشقانه‌های شانس مجدد نوشته است که زاویه دیدش مدام میان اتلس و لیلی جابه‌جا می‌شود. باید ابتدا کتاب «ما تمامش می‌کنیم» خوانده شود تا اهمیت اتفاقات جزئی این کتاب به چشم خواننده بیاید.

کاملا مشخص است که هوور به مخاطبانش اعتماد دارد و در هیچ‌یک از رمان‌هایش از درون‌مایه‌های خشن پرهیز نمی‌کند. در کتاب «ما شروعش می‌کنیم»، هوور بی‌شک عشقی پیچیده را روایت می‌کند. او بااینکه درباره‌ی مفهوم دلنشین برگشتن به عشق اول صحبت می‌کند، اما هم‌زمان سختی‌های روابط عاشقانه را نیز توضیح می‌دهد‌ و آن این است که شما همیشه باید برای عشق تلاش کنید. «ما شروعش می‌کنیم» خطوط داستانی جذابی را پشت‌سرهم روایت می‌کند که همه‌شان در مورد زندگی شخصیت‌ها صادقانه عمل می‌کنند. هم بخش زیبا و هم بخش آشفته‌‌‌اش را نشان می‌دهند.

این کتاب از این نظر که داستان بیهوده طولانی نمی‌شود، ادامه‌ی خاصی است. «ما شروعش می‌کنیم» آنقدر هیجان و موضوع جذابی دارد که می‌تواند برای خودش داستانی مجزا داشته باشد. با اینکه این کتاب، کتابی تک جلدی نیست، اما پیرنگ این رمان تازه است و داستانی متمایز از «ما تمامش می‌کنیم» دارد و موضوع را به زیبایی بال و پر می‌دهد.

ازآنجایی که خودم هم فرزند طلاق هستم و در تمام دوران کودکی پدر و مادرم من را با کمک هم بزرگ کردند، توانستم خیلی خوب «ما شروعش می‌کنیم» را درک کنم و انگار تمام تصاویر درستی که از سختی ازدواج نشان می‌داد جلوی چشمانم بود. تقریبا نیمی از ازدواج‌ها به طلاق می‌رسند و این رمان به خوبی به این آمار و ارقام جان می‌دهد.

لیلی در ابتدا بی‌آنکه از خط قرمز میان احترام به همسر سابقش، رایل، و جایگاه او در زندگی‌اش و پیش بردن جنبه‌‌ی عاشقانه‌ی زندگی‌اش عبور کند به مرور می‌فهمد که خودش لایق چه نوع رابطه‌ی عاشقانه‌ای است و بعد از طلاقش در انتهای «ما تمامش می‌کنیم» به سمت زندگی بهتر قدم بر‌می‌دارد.

در «ما شروعش می‌کنیم» اتلس و لیلی تلاش می‌کنند که دوباره عشق دوران نوجوانی را زنده کنند، ولی باید با پیامدهای احتمالی این عشق در بزرگسالی دست‌وپنجه نرم کنند. عشق میان آنها مثل آن جملات تک‌خطی بی‌مزه در کارتون «در جستجوی نمو» است که در هر دو کتاب این شوخی‌های خودمانی را می‌بینیم. عشق میان آنها شیرین و شرم‌آور است، ولی هرچه باشد از رابطه‌ی سمی قبلی‌شان سالم‌تر است. به نظر هوور شاید عشق باید کمی صاف‌وساده باشد.

علاوه بر عشق، هوور پیچیدگی نفرت را نیز نشان می‌دهد و دائم با احساس خواننده درباره‌ي اینکه یک چیز درست است یا غلط بازی می‌کند. هوور با برانگیختن همدردی خوانندگان با ضدقهرمانان داستانش نشان می‌دهد که در زندگی، ضدقهرمان واقعی وجود ندارد.

تمام ضدقهرمانان «ما شروعش می‌کنیم» شخصیت‌های خاکستری هستند و هم‌زمان هم قربانی‌اند هم تخریب‌گر و این شخصیت‌ها شامل عاشق و معشوق سابق و مادران سابق نیز می‌شود. با این شخصیت‌های پیچیده به درستی رفتار نشده ‌است و همین باعث شده است که آزرده شوند و جلوی روی اتلس و لیلی قرار بگیرند. دوست نداشتن این ضدقهرمانان کار ساده‌ای نیست، چون آنها به اندازه اتلس و لیلی امکانات نداشته‌اند. آنها بااینکه تلاش کردند زندگی جدیدی را شروع کنند، اما در چرخه‌ی خشونت روابط گرفتار شدند. رمان هیچ‌گاه این شخصیت‌ها را منفی جلوه نمی‌دهد، بلکه بیشتر سعی می‌کند نشان دهد این آدم‌ها نمی توانند خود را در زندگی کسانی جا دهند که به تازگی از خشونت نجات پیدا کرده‌اند. ضدقهرمانان «ما شروعش می‌کنیم» این امکان را دارند که به قهرمان تبدیل شوند؛ فقط نیاز است کسی آنها را به درستی راهنمایی کند.

«ما شروعش می‌کنیم» بیشتر از کتاب قبلی به زندگی اتلس پرداخته‌ است؛ درحالی که در کتاب قلبی زاویه‌ی دید لیلی پررنگ‌تر بود. «ما شروعش می‌کنیم» دیدگاه‌های اتلس را بیشتر نشان می‌دهد. این رمان به جنبه‌های عمیق‌تری می‌پردازد و داستان پشت شخصیت‌های اتلس و لیلی و رایل را روایت می‌کند. فلش‌بک‌‌ها به گذشته اتلس و لیلی اثرات همیشگی خشونت را نشان می‌دهد. خواننده‌ها می‌بینند که چگونه خشونت روی همه‌ی روابط فرد قربانی اثر می‌گذارد و خواهد گذاشت. این موضوع می‌تواند چرخه‌ی خشونت را بشکند یا آن را ادامه بدهد. با این وجود نمی‌توان قربانی را مقصر این وضع دانست.

«ما تمامش می‌کنیم» صرفا درباره‌ی کسی است که حمایت و امکانات لازم را برای شکستن چرخه‌ی ذاتی خشونت داشته است، اما «ما شروعش می‌کنیم» به جای آن به بهبودی و شروع زندگی سالم عاشقانه می پردازد. این کتاب داستانی درباره‌ی محبت دیدن برای اولین بار و ابراز عشقی است که فکر می‌کنید دیگران لایق آن هستند. این کتاب نشان می‌دهد که تمام عشق‌های پدرها و مادرها بی قیدوشرط نیست و همه‌ی روابط عاشقانه لزوما شکست نمی‌خورند. مطمئن هستم که خواننده‌ها شباهت‌هایی میان داستان و زندگی خودشان پیدا می‌کنند؛ به ویژه آنجایی که نشان می‌دهد عشق و عاشقی چه آشفتگی‌هایی را همراه خود می‌آورد.

«ما شروعش می‌کنیم» واقعیت روابط را نشان می‌دهد و آن این است که عاشق‌ شدن ساده است، ولی عشق ورزیدن کار سختی است. تمام روابط به نوعی عیب و ایراد خودشان را دارند. ما صرفا باید ببینیم که کدام‌یک از این عیب و ایرادها را می‌خواهیم قبول کنیم. هرچه بزرگتر می‌شویم روابط را دوباره از نو تعریف می‌کنیم. شاید عشقی مثل عشق پدر و مادرمان بروز دهیم یا مثل عشقی رفتار کنیم که در دوازده سالگی دریافت می‌کردیم. بعضی عشق‌ها در جایی که فکرش را نمی‌کنید یک‌جا ابراز می‌شوند، مثل عشق مخصوص پدر و مادر و بعضی دیگر تنها در یک لحظه احساس می‌شوند.

«ما شروعش می‌کنیم» در مجموع داستان زیبایی برای تکمیل آن چیزی است که در «ما تمامش می‌کنیم» شروع شده بود. رمان آرام‌آرام بعضی از شوک‌های عاطفی کتاب اول را درمان می‌کند و به خواننده نشان می‌دهد که می‌توان حتی در وحشت شروع‌های دوباره، شادی را پیدا کرد. با اینکه «ما شروعش می‌کنیم» آن احساس قوی کتاب قبل را ندارد، اما موفق می‌شود با یک داستان عاشقانه‌ی شانس مجدد سرگذشت لیلی را ادامه بدهد.