ناداستان روایتی از تجربه شخصی نویسنده است که خواننده را با خود همراه می کند. روایت هایی واقعی از برخورد نویسنده با واقعیت ها، ظرافت ها و رویدادهای کوچک و بزرگ زندگی و محیط پیرامونش. کسی که ناداستان می نویسد در حقیقت آیینه ای به دست گرفته تا بخشی از زندگی را روبه روی خواننده بگذارد و او را با تجربه ها و نوع برداشتش از زیستن همراه کند، به عبارت دیگر ناداستان «عین زندگی» است.حسینی در این اثر از حال و روز دوست قدیم دوران دانشجویی اش در پاریس می گوید و در کنارش از هزارتوهای شهر رنگارنگ پاریس می نویسد تا شاید در سایه مناسبات جهانی ما ایرانی ها را با آن اروپایی ها مقایسه کند و نسبتمان را بسنجد. پاریسی که اگر خوب نگاه کنیم شاید همین تهران باشد، با آدم هایی غرق در تنهایی، رویاها و رنج های خود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.