کتاب مرگ آقای سعدی در پاریس

ناداستان روایتی از تجربه شخصی نویسنده است که خواننده را با خود همراه می کند. روایت هایی واقعی از برخورد نویسنده با واقعیت ها، ظرافت ها و رویدادهای کوچک و بزرگ زندگی و محیط پیرامونش. کسی که ناداستان می نویسد در حقیقت آیینه ای به دست گرفته تا بخشی از زندگی را روبه روی خواننده بگذارد و او را با تجربه ها و نوع برداشتش از زیستن همراه کند، به عبارت دیگر ناداستان «عین زندگی» است.حسینی در این اثر از حال و روز دوست قدیم دوران دانشجویی اش در پاریس می گوید و در کنارش از هزارتوهای شهر رنگارنگ پاریس می نویسد تا شاید در سایه مناسبات جهانی ما ایرانی ها را با آن اروپایی ها مقایسه کند و نسبتمان را بسنجد. پاریسی که اگر خوب نگاه کنیم شاید همین تهران باشد، با آدم هایی غرق در تنهایی، رویاها و رنج های خود.