کتاب مغازه جادویی

دتی، جراح مغز و اعصاب، در کتاب مغازه جادویی از سفر شخصی خود میگوید؛ از همان وقتی که نوجوانی ترسیده با پدری الکلی و مادری افسرده بود تا اکنون که به جایگاه پزشکی محترم و بشردوست دست یافته است. دتی در این سفر توان فرسا خاطرات دلخراش خود را با ترفندهای مراقبه ای در هم می آمیزد.

او موفقیت خود را مدیون آموزه های دیرینه هوشیاری و تصویر سازی میداند؛ آموزه هایی که در پستوی مغازه لوازم شعبده بازی در سال ۱۹۸۶ وقتی دوازده ساله بود، زنی به نام روت به او آموزش داد و مغز جیمز را دوباره سیم کشی کرد. دتی مینویسد: «وقتی مغز ما تغییر میکند، ما نیز تغییر می‌کنیم. این حقیقتی ست که علم آن را اثبات کرده است. اما حقیقت بزرگتر این است که وقتی قلب ما تغییر میکند، همه چیز تغییر میکند. دتی معتقد است دشوارترین درس، همان درسی ست که قلب به ما می آموزد. جیمز جسورانه به دانشکده پزشکی راه یافت و توانست به جراح مغز و اعصابی بنام و سرمایه گذاری ثروتمند تبدیل شود. مراقبه و تصویرسازی روشهایی برای سفر به درون هستند اما بدون خرد و بینش یعنی بدون گشودن قلب، به خودمحوری، خودشیفتگی و انزوا می انجامند. سفر درونی به منظور سوق دادن فرد برای «رفتن به بیرون و ارتباط با دیگران» است. توصیه های دتی در این داستان الهام بخش، روشهایی برای هوشیاری هستند که کاملاً اثبات شده اند.