«نامه نانوشته» نوشته ابراهیم دمشناس، متنی است گشوده به خوانش و تأویل های متفاوت و از این رو متنی است قابل نوشتن. ویژگی های فراداستانی مثل بازی با نام نویسنده و اشارات سلبی به کارگاه های داستان و رمان بودن متن، ابهام ها به خاطر وفور نشانه ها و انقطاع های ایمایی و در نتیجه مستوری پیام و مقاومت در برابر تفسیر و معنا، به چالش کشیدن تقابل های دوتایی و درهم شکستن مرزهای سخن با قرار دادن نامه های احوال پرسانه و عاشقانه و اداری در کنار هم، رنگ و بویی پست مدرنیستی به رمان می دهد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.