هم مسیر

کتاب “هم مسیر” به قلم “فاطمه ناصحی”، اثری است که همچون عنوانش، شما را در یک سفر زیبا با ذهن نویسنده و درون خودتان، “هم مسیر” می‌کند. این اثر که تقریبا در سیصد و پنجاه صفحه به همت انتشارات شورآفرین به عرصه‌ی چاپ رسیده است، به آنچه می‌پردازد که در درون یک نویسنده اتفاق می‎افتد. نویسنده اعتراف می‌کند که هرگز تصور نمی‌کرده نوشتن از درونیات و از خود، تا این اندازه برایش دشوار باشد. شاید چون قلمی که از تو می‌نویسد، پیکانی است که نوک تیزش اول در ذهن خودت فرو می‎رود. حتی برای کسی که به نوشتن عشق بورزد، باز هم دشوار است که با ذهن خودش “هم مسیر” شود و خودش را به موضوع نوشتن تبدیل کند. نویسندگانی هستند که خیال می‌کنند قلمشان تا لحظه‌ی که نفس می‌کشند از حرکت باز نمی‎ایستد، اما کافیست امتحان کنند و بخواهند یک بار از خود چیزی روی صفحه بیاورند؛ آنگاه متوجه خواهند شد که قلم مقاومت می‌کند و سخت‌تر روی صفحه می‌چرخد. خودمانیم! هیچ انسانی کاملا از دوربین قضاوتگر نگاه دیگران رهایی ندارد و شاید همین مساله، ترس از نوشتن درباره‌ی خود را تشدید می‌کند. اما آنچه در کتاب “هم مسیر” به قلم “فاطمه ناصحی” به آن اشاره شده تنها همین مساله نیست. گاهی اتفاقاتی در زندگی رخ می‎دهد که که مرور آنها و تلاش برای درکشان، انسان را از خواب و خوراک می‌اندازد چه برسد به نوشتن. اتفاقاتی که دل را به هم می‌زند و سر را پر آشوب می‌کند. انسان خود را ساعت‌ها خیره به نقطه‌ای یا در حال هذیان گفتن می‌بیند؛ آن قدر که سرش گیج برود و حالش بد شود و بخواهد هر چه را که هست، نوشته و نانوشته، خط بزند و محو کند. برای اینکه بهتر منظور نویسنده را متوجه شوید، “هم مسیر” را بخوانید.