واژه های نفهم

واژه های نفهم پر از فلسفه بافی هایی درباره ی کلمات و تاریخ و شغل ها و … که به زبان طنز نوشته شده است. زبان طنز زبان جذاب و تاثیرگذاری است که می توان با آن مسائل مهمی را مانند تاریخی و اجتماعی و سیاسی و عاطفی بیان کرد. احمد اکبرپور با طرح فلسفه هایی، ذهن تحلیل گر و جستجوگر نوجوان را درگیر می کند و او را ناخودآگاه وادار به فکر کردن می کند.در مقدمه این کتاب و دعوت رسمی نویسنده از مخاطب برای خواندن این کتاب: «همه چیز رسمی است و شما که به خواندن این کتاب دعوت شده اید چیزی تو مایه ی وزیر یا دست کم فرماندار یا ته ته، بخشدار یک منطقه ی سوق الجیشی اهمیت دارید.اصلا هول خوردنی نزنید؛ شکلات و ساندیس و انواع کیک های دوقلوی مغزدار تو فصل ها و حتی گوشه و کنار نقطه ها و ویرگول ها پر است. وسیله ی ایاب و ذهاب برای هر کدامتان جداگانه ردیف کرده ام. تو فصل آخر هم یک رستوران سنتی و یک فست فود ساخته ام برای ناهار …همان طور که بچه ی بفهم و بچه ی نفهم داریم تا دلتان بخواهد واژه ی بفهم و واژه ی نفهم داریم. بچه ی بفهم با یک اشاره حواسش را جمع می کند و مواظب همه چیز هست، اینکه چطور به خان عمو سلام کند، کجای دست عمه را ببوسد و چطور به مهمان ها لبخند سفارشی بزند. بچه ی نفهم تو سرش هم بزنی، کار خودش را می کند؛ مثلا بعد از اینکه با نی نی های مفو دست داد و روبوسی کرد و لپشان را چندبار کشید، آخر کار می رود سراغ خان عمو. از کنار موجود مهمی مثل عمه بی اعتنا رد می شود انگار از کنار تشت آب یا جارو و خاک انداز و فوقش جاروبرقی رد شده است. معلوم است در آینده، عمه به او محل سگ نمی گذارد. هر عملی را عکس العملی است…