پس از تو

بعضی وقت‌ها که به زندگی اطرافیانم نگاه می‌کنم، با خودم می‌گویم انگار همه‌ی ما به نوعی قرار است آسیبی از خود برجای بگذاریم. به قول آقای لارکین در این دنیا، مشکل فقط از پدر و مادرها نیست. مثل کسی که ناگهان عینک تمیز به چشمش زده باشد، نگاهی به اطرافم انداختم و دیدم که تقریباً همه به‌طرز بی‌رحمانه‌ای از عشق زخم‌خورده یا در سوگ از دست دادن آن هستند؛ عشق یا از آنها فراری بود، یا درون قبری مدفون.
حالا می‌فهمیدم که ویل با رفتنش تمام اینها را بر ما تحمیل کرده بود. چنین قصدی نداشت، ولی با همین فرارش از زندگی، این کار را کرده بود.